Smatram da se u upravama crnogorskih kompanija sa većinskim državnim vlasništvom u najvećem broju slučajeva nalaze članovi partija parlamentarne većine od 30. avgusta 2020. godine. U tom smislu, Crna Gora je decenijama prepoznata kao partitokratsko društvo, zbog čega je partijska knjižica u većini slučajeva bila jedan od glavnih uslova da bi se neko našao na čelu nekog državnog, opštinskog preduzeća ili u bordovima tih firmi.

Iako su stranke pobjednice posljednjih parlamentarnih izbora godinama kritikovale izbor partijskih kadrova stare vlasti predvođene DPS-om u odbore direktora državnih kompanija one su nastavile sa tom praksom, pa su se u u prethodne dvije godine u upravljačkim organima tih preduzeća našli brojni partijski ,,vojnici“ – predstavnici političkih grupacija koje su činile parlamentarnu većinu nakon izbora 2020. godine. Tako da su kompetentnost i profesionalizam zaboravljeni i ostali u drugom planu.

Za izvršne direktore i članove odbora direktora kompanija sa većinskim državnim kapitalom vrlo često se biraju osobe bez potrebnih znanja i kvalifikacije, koje do tad nijesu imale nikakvih dodirnih tačaka sa djelatnošću firmi o čijim sudbinama i poslovnim potezima treba da odlučuju.

Koruptivna praksa

Praksa da partije nagrađuju svoje članove političkim funkcijama je razumljiva i logična, ali nagrađivanje svojih članova rukovodećim pozicijama u preduzećima i institucijama je više nego pogubna za društvo.

Radi se o specifičnom vidu koruptivne prakse jer se na atraktivne pozicije u top menadžmentu kompanija i na rukovodeće pozicije institucija raspoređuju ,,partijski kadrovi“ koji nijesu dovoljno kompetentni. Tim načinom se jasno pokazuje da primarno nije važan kvalitet obavljenog posla, odnosno opštedruštveni interes, već da se realizuje partikularni – partijski interes u vidu nagrade za politički rad što ima za krajnji cilj da se obezbijedi lojalnost ,,partijskih kadrova“ odnosnoj politici.

Držim da su visoko pozicionirana mjesta u kompanijama i institucijama koje partije ,,rezervišu“ za svoje članstvo, instrument stvaranja monolitne interesne partijske strukture na račun društvenog interesa.

Kako glasačko tijelo, kao nosilac korektivne funkcije, ne glasa na osnovu ekonomskih i drugih rezultata takvih kadrova, takav način ponašanja partija postaje paradigma.

Kompetentni marginalizovani

Takva monolitna partijska struktura interesa se nerijetko i ismijava, jer oni koji su na određenim pozicijama, spremni su da ih brane po svaku cijenu. U tom procesu, kompetentni bivaju marginalizovani i demotivisani da se nametnu ili čak pokušaju, jer znaju da neće biti izabrani ukoliko nijesu dio neke partijske strukture.

Zato i imamo ozbiljan pad kvaliteta upravljanja koji će nam se ispostavljati kao trošak pogrešnog odlučivanja na svim nivoima, a što za rezultantu ima naše zaostajanje u društvenom i ekonomskom smislu.